Wirtualne zwiedzanie

16 Kaplica pw. Lęku Chrystusa Przed Śmiercią

Katolicka Kaplica pw. Lęku Chrystusa Przed Śmiercią była pierwszym religijnym miejscem pamięci, wzniesionym na północnym skraju terenu byłego obozu koncentracyjnego. Obozowe budynki funkcyjne, które się tutaj znajdowały, zostały wyburzone w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w.

Inicjatywa wybudowania tej kaplicy wyszła od byłego więźnia Dachau i późniejszego biskupa pomocniczego Monachium Johannesa Neuhäuslera. Poświęcono ją 5 sierpnia 1960 r. w ramach Światowego Kongresu Eucharystycznego. Zaprojektowana przez architekta Josefa Wiedemanna cylindryczna konstrukcja otwiera się na oś środkową niegdysiejszego obozu. Nad wejściem znajduje się korona cierniowa z miedzi. Kaplica symbolizuje wyzwolenie z niewoli przez Chrystusa. Dzwon Pamięci przed kaplicą rozbrzmiewa raz dziennie krótko przed piętnastą, będącą biblijna godziną śmierci Chrystusa.

20 sierpnia 1962 r. były więzień Dachau i późniejszy arcybiskup szczecińsko-kamieński Kazimierz Majdański odsłonił posąg Chrystusa z brązu i trójjęzyczne przesłanie ku pamięci polskich więźniów, stanowiących największą grupę narodową w tutejszym obozie koncentracyjnym.

Kaplica pw. Lęku Chrystusa Przed Śmiercią jest cylindryczną budowlą, otwierającą się na oś środkową dawnego obozu, tzw, ulicę obozową. Przed stożkowym dachem i nad wejściem umieszczono koronę cierniową z miedzi. Na lewo od kaplicy stoi metalowa konstrukcja, na której znajduje się krzyż, a w jej wnętrzu dzwon

Kaplica pw. Lęku Chrystusa Przed Śmiercią i Dzwon Pamięci, 2017 (Muzeum-Miejsce Pamięci Dachau)